قرآن
وَ إِنْ کانَ ذُو عُسْرَةٍ فَنَظِرَةٌ إِلى مَیْسَرَةٍ، وَ أَنْ تَصَدَّقُوا خَیْرٌ لَکُمْ، إِنْ کُنْتُمْ تَعْلَمُونَ .
اگر (وامدار) گرفتار سختى (تنگدستى) باشد، به او مهلت دهید تا دستش باز (و توانا بر اداى وام) شود؛ و چون آن را به حساب خیرات بگذارید، براى شما بهتر است، اگر بدانید*بقره 280
توضیح : ذوعسره کسی را گویند که از پرداخت بدهی اش ناتوان ودر اصطلاح امروز ورشگسته باشد طلبکار حق دارد اصل طلب خود را از بدهکار بگیرد اما اگر بدهکار از پرداخت بدهی خود عاجز باشد نباید اورادر فشار قرار دادبلکه باید به او مهلت داد،اگر بدهکار حقیقتا از ادای دین خود ناتوان باشد پسندیده است که طلبکار دراخلاق وانسانیت گامی فراتر بگذارد ازطلب خود صرفه نظر کند .
حدیث
1- الإمام الصّادق «ع»: ... إیّاکم و إعسار أحد من إخوانکم المسلمین، أن تعسروه بشىء یکون لکم قبله، و هو معسر، فإنّ أبانا رسول اللَّه «ص» کان یقول: لیس لمسلم أن یعسر مسلما. و من أنظر معسرا أظلّه اللَّهُ یَوْمَ الْقِیامَةِ بظلّه، یوم لا ظلّ إلّا ظلّه.
امام صادق «ع»: ... بپرهیزید از اینکه یکى از برادران مسلمان خود را براى باز پس گرفتن مالى که در نزد او دارید، در فشار قرار دهید، با اینکه او در حال تنگدستى است، زیرا پدر ما رسول خدا «ص» مىفرمود: «مسلمان را نرسد که مسلمانى دیگر را به عسرت اندازد (و زیر فشار گذارد). هر کس معسرى (تنگدستى) را مهلت دهد، خداوند متعال در روز قیامت- که سایهاى جز سایه او وجود ندارد- وى را در سایه خویش قرار خواهد داد».« وسائل» 13/ 113.1»
2 الإمام الصّادق «ع»-إسحاق بن عمّار قال: قلت لأبی عبد اللَّه «ع»: ما للرّجل أن یبلغ من غریمه؟ قال: لا یبلغ به شیئا، اللَّه أنظره.
امام صادق «ع»- اسحاق بن عمّار مىگوید: به ابو عبد اللَّه (امام صادق) «ع» گفتم: شخص تا چه اندازه مىتواند بر بدهکار نادار خود سختگیرى کند؟
فرمود: هیچ اندازه! خدا به او مهلت داده است. « وسائل» 13/ 114، 2»
الإمام الصّادق «ع»: خلّوا سبیل المعسر، کما خلّاه اللَّه عزّ و جلّ.
(1) امام صادق «ع»: وامدار تنگدست (معسر) را به حال خود واگذارید، همان گونه که خداى بزرگ او را به حال خود واگذارده است. « وسائل» 11/ 547.»
الحیاة با ترجمه احمد آرام ج6 158 - 160
