کفران نعمت
و از آیاتی که در آن ، کلمه کفر به این معنا است یکی این آیه است :
هذا مِنْ فَضْلِ رَبِّی لِیَبْلُوَنِی أَأَشْکُرُ أَمْ أَکْفُرُ وَمَنْ شَکَرَ فَإِنَّما یَشْکُرُ لِنَفْسِهِ وَمَنْ کَفَرَ فَإِنَّ رَبِّی غَنِیٌّ کَرِیمٌ
حضرت سلیمان علیه السلام وقتی تخـت بلقیس را نزد خـود دید ، گفت
کفران در لغت به معنای پـوشانیدن است و در اصطـلاح دینی : به پـنج معنا استعمال شده که یکی از آن معانی ، کفران نعمت به معنای ناشکری و ناسپاسی که ضد شکر گزاری است .
در روایت آمده : عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ الْکُفْرُ فِی کِتَابِ اللَّهِ عَلَی خَمْسَةِ أَوْجُه ، وَالْوَجْهُ الثَّالِثُ مِنَ الْکُفْرِ کُفْرُ النِّعَمِ وَذَلِکَ قَوْلُهُ تَعَالَی یَحْکِی قَوْلَ سُلَیْمَانَ علیه السلام :
امام صادق علیه السلام فرمودند : کفر ، در کتاب خدا به پنج معنا آمده ویکی از آنها کفران نعمت است. کافی ج2 ص389
