(جنب الله ) در آیات مورد بحث معنى وسیعى دارد که هر گونه مطلبى را که مربوط به خداوند است شامل مى شود، و به این ترتیب تفریط در این قسمت شامل تمام انواع تفریطها در اطاعت فرمان او، و پیروى از کتب آسمانى ، و اقتدا به انبیاء و اولیاء مى گردد.
در روایات مىخوانیم که: امامان معصوم علیهم السلام «جَنْبِ اللَّهِ» هستند و در بیش از ده حدیث آمده که کوتاهى در جنب اللَّه، حمایت نکردن از امیر المؤمنین علیه السلام است.
علامه طباطبایی می فرماید:
راغب در معناى کلمه" جنب" گفته در اصل به معناى عضو (پهلو) بوده، سپس به طور استعاره در سمت آن عضو استعمال کردهاند، چون عادتشان در سایر اعضاء نیز بر این بوده که نام آن را در سمت آن به نحو استعاره استعمال مىکردند. مانند راست و چپ « مفردات راغب، ماده" جنب".»
و بنا بر این" جنب اللَّه" که به معناى جانب و ناحیه خدا است عبارت است از چیزهایى که بر عبد واجب است با خداى خود معامله نموده از سوى خود به سوى خدا روانه کند و مصداق آن این است که تنها او را عبادت کند و از نافرمانى او اجتناب ورزد. و" تفریط" در جنب خدا به معناى کوتاهى در آن است.«ترجمه المیزان، ج17، ص: 428»
