نماز عاشقانه یا از روی عادت
همان گونه که می دانیم پدر و مادر من و شما از روی عادت نماز نمی خوانند و روزه نمی گیرند. کدام آدم عاقلی است که در هوای گرم 45 درجه بالای صفر و در طولانی ترین روزهای سال، 18 ساعت خود را از روی عادت، گرسنگی و تشنگی دهد! اگر کسی نسبت به عامه مردم این گونه تصور داشته باشد؛ به دیگران نسبت جهل داده و خود را برتر از دیگران دانسته است. این اندیشه، نوعی کبر و غرور است و تکبر از صفات شیطان است. پدر و مادر ها و عموما توده مردم، خدا را آن گونه که شناخته اند؛ عبادت می کنند این مسئله، از گفتار و کردارشان به خوبی قابل درک است. آنان به اندازه شناخت و معرفتی که نسبت به خدا دارند؛ او را عبادت می کنند. و این نیز خالصانه ترین عبادت است. آنان خدا را به جهت نعمت هایی که به آن ها ارزانی داشته که من و شما از جملۀ آن نعمت ها هستیم، شاکرند. و حمد و سپاس خود را با همین نماز و روزه ادا می کنند. و آنان به اندازه درکشان از خدا و جهان بینی که دارند؛ مسئول اند. بنابر این، نماز و روزه و به طور کلی عبادت آن ها در حد خودشان بهترین عبادت است. کافی است که با آن ها بنشینی و صادقانه و خالصانه و از سر تحقیق به عنوان یک جوان امروزی و در قالب یک گفت و گوی بسیار ساده از آن ها راجع به خدا و نعمت هایش و وظیفه آن ها در قبال این نعمت ها بپرسی. می بینی که چقدر زیبا و از سر اخلاص، معتقدات خویش را بیان می کنند. و بر عجز خویش در قبال شکر نعمت های پروردگار عالم اعتراف می کنند. نه آن که بگویند عبادت ما عادتی بیهوده و از سر تقلید است. از این رو به نظر می رسد قضاوت این چنینی در مورد معتقدات دیگران سزاوار نباشد. اما در مورد خود شما، از آن جا که جوان امروزی و با تحصیلات هستید، طبیعی است که نباید عبادت شما از سر عادت و بدون شناخت باشد. در این قضیه ما با شما هم عقیده ایم. شما برای این که عبادت عاشقانه داشته باشید؛ باید شناخت و معرفت خویش را با مطالعه و تحقیق در اسلام و معارف دینی بیشتر و عمیق تر کنید و طبیعی است که با مطالعه و تفکر در تعالیم اسلام به ویژه در اعتقادات، درک و شناخت بیشتری نسبت به خدا پیدا خواهید کرد. در نتیجه عبادت شما از سر عشق و علاقه خواهد شد، نه از سر عادت. |