فلسفه نامگذاری تشیع به مذهب جعفری
پاسخ
پیروان مذهب جعفری از این رو به این نام موسوم گشته اند که در عصر آن حضرت فقه اسلامی دست خوش افکار و آراء و تصرفات نظری اشخاص می شد و هر یک از دانشمندان آن زمان فقهی تدوین نمود و پیروان هر یک از آن مکاتب به پیشوای آن مکتب منتسب شد مانند حنفی و مالکی و شافعی و ... اما شیعه امامیه از مکتب امام صادق(ع) پیروی کردند و آنها را جعفری می خوانند، عمر نسبتاً طولانی آن حضرت این امکان را داد تا نظم و ترتیبی به وضع امامیه بدهد و فقه شیعه را تدوین نماید و لذا بیشتر احادیث فقهی شیعه از آن حضرت روایت شده و آن روزگار دوره شکوفائی علوم اسلامی بود و آن حضرت نیز از این فرصت کمال استفاده را نموده (به علت درگیری بنی امیه و بنی عباس با یکدیگر)، به انتشار علوم و معارف اسلامی پرداختند و در مدینه و عراق حوزه درس به راه انداخته و خانه ایشان به مثابه دانشگاهی در آمد که عالمان بزرگ حدیث، تفسیر، حکمت، کلام و مخصوصاً فقه و دیگر علوم در حوزه درس وی شرکت جسته و از خرمن دانش گسترده وی خوشه بر می چیدند و در همه زمینه ها عالمان بزرگی پرورش داده که همگی از انتقال دهندگان افکار و عقائد بلند آن حضرت به نسلهای بعدی به شمار می روند و این گونه بود که این فرهنگ نسل به نسل منتقل شده و محفوظ ماند و بدین جهت این گروه را به خاطر داشتن عقائد امام جعفر صادق(ع) شیعه جعفری نامیدند. |