بهشت آدم و حوا/ منبع : پایگاه حوزه، شماره 1-28905

بهشت آدم و حوا

منبع : پایگاه حوزه، شماره 1-28905  

 کلید واژه ها :

پرسش

خداوند از ابتدا آدم را برای خلیفه شدن روی زمین آفرید یا این که پس از نافرمانی و فریب شیطان به زمین هبوط کرد؟

پاسخ

به نظر ما این پرسش از یک توهم نشأت گرفته که گمان شده بهشتی که حضرت آدم و حوا در آن بودند؛ همان بهشت برینی بوده که خداوند به نیکوکاران وعده داده است. در حالی که آن بهشت، در اصل باغی از باغ های دنیا بوده که آدم و حوا در آن به سر می بردند. آیت الله مکارم شیرازی در پاسخ به این پرسش که بهشت حضرت آدم علیه السلام کدام بهشت بود؟ می فرماید: در پاسخ این پرسش باید به این نکته توجه داشت که گرچه بعضی آن را بهشت موعود نیکان و پاکان می دانند؛ ولی ظاهر این است که آن بهشت نبود. بلکه یکی از باغ های پر نعمت و روح افزای یکی از مناطق سرسبز زمین بوده است. زیرا اولا بهشت موعود قیامت، نعمت جاودانی است که در آیات بسیاری از قرآن به این جاودانگی بودنش اشاره شده و بیرون رفتن از آن ممکن نیست. ثانیا ابلیس آلوده و بی ایمان را در آن بهشت راهی نخواهد بود. در آنجا نه وسوسه های شیطانی است و نه نافرمانی خدا. ثالثا در روایاتی که از طرق اهل بیت علیهم السلام به ما رسیده است؛ این موضوع صریحا آمده است. یکی از راویان حدیث می گوید: «از امام صادق علیه السلام راجع به بهشت آدم پرسیدم؛ امام علیه السلام در جواب فرمود: باغی از باغ های دنیا بود که خورشید و ماه بر آن می تابید و اگر بهشت جاودان بود هرگز آدم از آن بیرون رانده نمی شد»[1] و از این جا روشن می شود که منظور از هبوط و نزول آدم به زمین، نزول مقامی است نه مکانی. یعنی از مقام ارجمند خود و از آن بهشت سر سبز پائین آمد. این احتمال نیز داده شده که این بهشت در یکی از کرات آسمانی بوده است؛ هر چند بهشت جاویدان نبوده. در بعضی از روایات اسلامی نیز اشاره به بودن این بهشت در آسمان شده است. ولی ممکن است کلمه سماء(آسمان) در این گونه روایات اشاره به «مقام بالا» باشد، نه «مکان بالا». ولی به هر حال شواهد فراوانی نشان می دهد که این بهشت غیر از بهشت سرای دیگر است. چرا که آن پایان سیر انسان است و این آغاز سیر او بود. این مقدمه اعمال و برنامه های او است و آن نتیجه اعمال و برنامه هایش».[2] بنابر این جایی برای پرسش شما باقی نخواهد ماند. چون هبوط به معنای هبوط مقامی است نه مکانی؛ یعنی از جایگاه و مقامی که داشت؛ پایین آمد. پی نوشت ها: [1] کلینی، کافی، ج 3، ص 247. [2] مکارم، تفسیر نمونه، ج ‏1، ص 186 و 187.

پیامبر خیاط/ منبع : پایگاه حوزه، شماره 16460

پیامبر خیاط

منبع : پایگاه حوزه، شماره 16460  

کلید واژه ها :

پرسش

شغل کدام پیامبر خیاط بود؟

پاسخ

ادریس پیامبر خیاط بود و در مسجد سهله به این کار اشتغال داشت. برای مطالعه بیشتر به لینک زیر مراجعه نمایید: ادریس پیامبر(ع)

نام پیامبری که خداوند اسم اورا برگزید/ منبع : پایگاه حوزه،

نام پیامبری که خداوند اسم اورا برگزید

منبع : پایگاه حوزه، شماره 15191 
کلید واژه ها :

پرسش

نام پیامبری که خداوند نامش رو برگزید چیست؟

پاسخ

اگر منظور شما از برگزیدگی همان اصطفاء باشد باید گفت:پیامبران برگزیده حق از میان مردمند. آنها والاترین و بهترین چهره‏های انسانی هستند که به مقام رسالت و نبوّت رسیده‏اند. انسانی که قلبش از کدورت هرگونه طغیان و شرک منزّه است، می‏تواند به مقام رفیع رسالت و نبوّت بار یابد، و به آن مقام برگزیده شود. و خداوندی که به چنین قلبی آگاه است می‏داند رسالت خود را در کدام پایگاه مستقر کند: «الله أعلم حیث یجعل رسالته»[1] یعضی از آیات اجمالًا به امتیاز سلسله انبیا و همچنین فرشتگان اشاره دارد. یعنی خدای سبحان از بین فرشتگان و مردمان، چهره‏های برجسته‏ای را برای سفارت و رسالت خود انتخاب می‏کند: «الله یصطفی من الملئکة رسلٌا و من الّناس»[2] انبیا مصطفای حقند و صفوه انسانها زیرا تنها انسان مصطفاست که می‏تواند نبی و رسول بشود، و پیام صاف از خطا و زلال از خبط و منزّه از باطل و مبرّای از جهل را به درستی دریافت و به امانت نگهداری و در کمال صحت ابلاغ کند. قرآن کریم بعضی از حلقه‏ها و سلسه‏های اصفیا را نام برده است: «انّ الله اصطفی ادم و نوحاٌ و ال ابراهیم و ال عمران علی العالمین ذرّیّة بعضها من بعضٍ و الله سمیعٌ علیم»[3]خدای سبحان آدم و نوح آل ابراهیم و آل عمران را انتخاب کرد. همچنین گاه انتخاب پیامبری خاص را بیان می‏دارد. چنانکه درباره حضرت موسی می‏فرماید: (انّی اصطفیتک علی الّناس برسالاتی و بکلامی)[4] من تو را برگزیدم و تو مصطفای منی. آیة الله جوادی آملی، تفسیر موضوعی قرآن ج 6 (سیرة پیامبران (ع) در قرآن) به نقل از سایت تبیان اما پیامبری که خداوند نام او را انتخاب نمود حضرت یحیی (ع) است که این در قرآن بذین گونه می باشد : یا زَکَرِیَّا إِنَّا نُبَشِّرُکَ بِغُلامٍ اسْمُهُ یَحْیی‏ لَمْ نَجْعَلْ لَهُ مِنْ قَبْلُ سَمِیًّا ای زکریّا ما تو را به فرزندی بشارت می‏دهیم که نامش یحیی است، پسری که همنامش پیش از این نبوده است. [5] [1] انعام/ 124 [2] حج/ 75 [3] آل عمران/ 33- 34 [4] اعراف/

پیامبران عرب زبان/منبع : پایگاه حوزه، شماره 28858

پیامبران عرب زبان

منبع : پایگاه حوزه، شماره 28858 
کلید واژه ها :

پرسش

نام پیامبرانی که عرب زبان بودند؟ و نام آخرین پیامبری که وارد بهشت می شود؟

اسخ

رسول خدا(ص) به ابوذر غفاری فرمودند: «چهار تن از پیامبران عرب بودند: حضرت هود، حضرت صالح، حضرت شیث علیهم السلام و پیامبر تو حضرت محمّد، صلی الله علیه و آله»(بحار الأنوار، ج ‏74، ص 73) امام صادق علیه السّلام می فرمایند: «آخرین پیامبری که وارد بهشت می‏شود؛ سلیمان بن داود علیه السلام می‏باشد و این برای مال و ثروت و سلطنتی است که در دنیا به او داده شد»(بحار الأنوار، ج ‏70، ص 107)

دعاهای پیامبر اعظم در قرآن کریم

دعاهای پیامبر اعظم در قرآن کریم

• مربوط به موضوع » قرآن و اهل بیت علیهم السلام

دعاهای حضرت رسول(ص) در قرآن کریم جنبه‌های مختلفی داشته است؛ جنبه‌های شخصی، سیاسی و اجتماعی در دعاهای حضرت(ص) مشهود است .

یکی از دعاهای ایشان که جنبه سیاسی دارد در آیه شریفه ۸۰ سوره مبارکه اسراء بیان شده است که می‌فرماید: «و قُل رَّبِّ أَدْخِلْنِی مُدْخَلَ صِدْقٍ وَأَخْرِجْنِی مُخْرَجَ صِدْقٍ وَاجْعَل لِّی مِن لَّدُنکَ سُلْطَانًا نَّصِیرًا؛ و بگو پروردگارا مرا [در هر کارى] به طرز درست داخل کن و به طرز درست ‏خارج ساز و از جانب خود براى من تسلطى یارى ‏بخش قرار ده».

در تفسیر این آیه شریفه‌، زمخشری گفته: «مراد از ادخال در صدق، ادخال در امر بزرگ رسالت است و منظور از اخراج صدق، این است که رسول اکرم(ص) از عهده امر رسالت برآید و بدون نقص و کاستی امر رسالت را به انجام برساند».