گروهى از مسلمانان گمان مىکنند تدبّر در قرآن مجاز نیست مگربراى کسانى که بهره فراوانى از علم دارند و در این پندار خود بهروایاتى استشهاد مىکنند که مردم را از تفسیر به رأى قرآن باز مىدارد.ولى این پندار کاملاً غیر منطقى است، زیرا خدا به کتاب و مخلوقاتخود آگاهتر است که آنها را به تدبّر در قرآن امر کرده و حتّى مىتوانگفت قرآن هر انسانى را در هر زمان و مکانى مخاطب قرار مىدهد.
خداوند درباره کتابش مىفرماید:
)هذَا بَیَانٌ لِلنَّاسِ وَهُدىً وَمَوْعِظَةٌ لِلْمُتَّقِینَ).
"این براى مردم دلیلى روشن و براى پرهیزکاران راهنما و اندرزى است."
و آیا ممکن است خداوند بیان روشنى را براى همه مردم بفرستدوسپس آنها را از فهم یا تدبّر در آن باز دارد؟ بنابراین فایده بیان روشن(قرآن) چیست؟
خطاب قرآن همه مردم را در بر مىگیرد و با "اى مردم" یا "اىمؤمنان" یا "اى کسانى که ایمان آوردید" قرین است و مفهوم آن ایناست که خداوند مىخواهد آنها به سخنش گوش فرا دهند و آن رادرک کنند و بر این اساس آیا مىتوانیم چنین بپنداریم که تدبّر در آنجایز نیست؟