چگونگی بیرون آمدن حضرت آدم و حوا از بهشت با توجه به عصمت آدم (ع)

چگونگی بیرون آمدن حضرت آدم و حوا از بهشت با توجه به عصمت آدم (ع)

منبع : پایگاه حوزه  

کلید واژه ها :

پرسش

چگونه آدم و حوا از بهشت بیرون آمدند؟ با اینکه حضرت آدم (ع) پیامبر و معصوم بود؟

پاسخ

داستان حضرت آدم (ع) بطور مفصل در قرآن مجید بیان شده است و مفسرین نیز خیلی جامع در این زمینه مطالب را بیان کرده اند، اما بطور خلاصه باید بگوئیم که اولاً منظور از بهشت که حضرت آدم (ع) مدتی در آن ساکن بود و بعد از آن اخراج شد، غیر از بهشت اخروی است، بلکه یک بهشت دنیایی بود که در آن بر اثر گستردگی نعمت، هیچگاه رنج گرسنگی و تشنگی را تحمل نمی کرد و برهنه نمی ماند و آفتاب زدگی نداشت، اما بدنبال وسوسه های شیطان و عصیان امر پروردگار، از شجرة ممنوعه (که در بعضی از تفاسیر به درخت انگور، خرما، لیمو، خوشه گندم و… تفسیر شده است، که روی مصالحی از نزدیک شدن به آن و خوردن از آن نهی شده بود) خورد و بدنبال آن از بهشت اخراج شد. این در حالی بود که خداوند متعال قبلاً به آدم و همسرش هشدار داده بود که به این درخت نزدیک نشوند و فریب شیطان را نخورند که موجب خروج آنها از بهشت خواهد شد. نکته ای که باید مورد توجه قرار گیرد این است که عصیان امر پروردگار با مقام عصمت چگونه سازگار است؟

در پاسخ به این سؤال باید گفت که نهی بر دو قسم است: 1- نهی تحریمی 2- نهی تنزیهی (کراهتی) و آنچه با مقام عصمت منافات دارد مخالفت با نهی تحریمی است اما مخالفت با نهی تنزیهی با عصمت منافات ندارد و موجب عقاب نمی شود، بلکه تنها مایه تیرگی روح و روان می شود. در یک تقسیم بندی دیگر اوامر و نواهی به دو قسم ارشادی و مولوی تقسیم می شوند که مخالفت با اوامر و نواهی مولوی مخالف با عصمت می باشد اما مخالفت با اوامر و نواهی ارشادی جز نتیجة طبیعی عمل، پی آمد دیگر نخواهد داشت و موجب گناه و مخالف عصمت نخواهد بود.

در آیات مربوط به حضرت آدم و خروج او از بهشت شواهد و دلائل بسیاری وجود دارد که به روشنی می رساند که لحن آیات ارشادی و نصیحت گرانه بوده است و پی آمد نهی، خروج از بهشت و ورود در مشقت و رنج­های دنیوی می باشد.

بنابر این خروج آدم از بهشت هیچ منافاتی با مقام عصمت او ندارد.