در روایات معصومان (ع) یکی از خصوصیات اهل مسجد، جوانمرد و با مروت بودن آنان ذکر شده است. همچنین حضور یافتن در مساجد، به عنوان یکی از لوازم مروت و جوانمردی به شمار رفته است.پیامبر اکرم (ص) در این مورد می فرماید: «شش چیز از نشانه های جوانمردى است که سه تای آنها مربوط به حضور و اقامت در وطن و سه تای دیگر مربوط به حالت سفر است. اما آنچه مربوط به اقامت در وطن است، عبارت است از: خواندن قرآن خدا و آباد کردن مساجد خدا و بدست آوردن برادرانى در راه خدای عز و جل، که انسان را در راه خدا یاری کنند و امّا آنچه مربوط به سفر است، عبارتند از: بخشیدن توشه راه به دیگران، حسن خلق و خوش خویى و سوم شوخى کردن به گونه ای که موجب گناه و معصیت نباشد».[۲۳۲]
یکی دیگر از ویژگی های اهل مسجد این است که، علاوه بر اینکه انسانهایی فرخنده و مبارک هستند، افرادی هستند که مانع نزول عذاب الهی و مایه رفع بلا و تأخیر در نزول خشم و غضب الهی بر جامعه می شوند. در حدیثی از رسول خدا (ص) آمده است که: «آن هنگام که خداوند تبارک و تعالى می بیند مردم یک آبادى راه اسراف در گناهان و معاصی را در پیش گرفته اند و در میان آنها سه نفر مؤمن (سه طایف از مؤمنین) یافت می شوند، به آنها ندا می کند که: اى اهل گناه و سرکشی! اگر نبود در میان شما گروهی از مؤمنانى که به خاطر عظمت و جلال من به یکدیگر محبت می ورزند، و گروه دیگری که زمین و مسجدهای مرا با نماز خود آباد می سازند و گروه سومی که به سبب خوف از من، در سحرها به استغفار می پردازند، عذاب خویش را بر شما فرو مىفرستادم».[۲۳۳] البته نظیر این روایت، روایات دیگری نیز موجود است که به دلیل اختصار در کلام از نقل آنها خودداری می شود.