ین ماه اولین ماه از ماههاى حرام است که جنگ با کفار در آن ماهها حرام مى باشد.
از مراقبات این ماه :
1. توبه کردن از اعمال گذشته است .
2. روزه
روزهاى پنج شنبه ، جمعه و شنبه از ماههاى حرام مستحب مى باشد. رسول خدا صل الله
علیه و آله فرمودند: کسى که سه روز از ماه حرام ، پنج شنبه ، جمعه و شنبه را روزه
بگیرد خداوند عبادت یک سال را براى او مى نویسد.
3. از کارهاى مهم این ماه ، عمل
کردن به دستورالعمل شب نیمه این ماه است . پیامبر صل الله علیه و آله فرمودند: شب
پانزدهم ذى القعده ، شب مبارکى است . خداوند در آن با رحمت به بندگان مؤ منش مى
نگرد. پاداش کسى که در آن با عمل از خداوند فرمانبردارى کند، مانند پاداش صد روزه
دار ملازم مسجد که به اندازه یک چشم بهم زدن نیز نافرمانى خدا را ننموده اند، مى
باشد.
بنابراین انسان باید در نیمه شب ، مشغول طاعت خداوند شده و به دعا و نماز
بپردازد.
4. کار مهم در این ماه ، آگاهى از نعمت هایى است که خداوند در روز دحو
الارض (بیست و پنجم ذى القعده ) یعنى روز گسترش زمین ، به بشر ارزانى داشته است ؛
زیرا آگاهى از نعمت و کم و کیف آن اولین مرتبه شکر است . در روایات زیادى آمده است
که در این روز، کعبه نصب گردیده ، زمین گسترده شده ، آدم علیه السلام پایین آمده
است ، خلیل و عیسى علیهما السلام متولد شده اند و رحمت پخش شده است . از امیرالمؤ
منین علیه السلام روایت شده است که فرموده اند: اولین رحمتى که از آسمان به زمین
نازل شد، در بیست و پنجم ذى القعده بود. کسى که این روز را روزه داشته و شبش را به
عبادت بایستد، عبادت صد سال را که روزش را روزه و شبش را در عبادت باشد، خواهد داشت
. در این روز، یک میلیون رحمت نازل مى شود که نود و نه هزار تاى آن براى روزه داران
این روز و عبادت کنندگان این شب خواهد بود.
5. نماز روز دحو الارض دو رکعت مى
باشد که در بخش نمازهاى مستحبى آمده است . مستحب است دعایى را که اول آن یا داحى
الکعبه ...است را بخواند.(