یکی از مباحثی که در زمینه تولیت مسجد مورد بحث قرار می گیرد، این است که آیا متولیان مساجد؛ یعنی مؤمنینی که اداره امور مساجد را بر عهده می گیرند، لازم است از شرایط ویژه ای برخوردار باشند، یا اینکه برای تصدی این منصب، هیچ گونه شرطی پیش بینی نشده است؟
در جواب باید گفت: شرایطی که در آیات ۱۷ و ۱۸ سوره توبه مطرح شده است، در واقع شرایط متولیان و گردانندگان امور مساجد نیز هست. اغلب مفسران در مورد عنوان «عمارت مسجد»، عمارت را به کلیه کارهایی که مایه رونق و رواج مسجد است تفسیر نموده اند. پس سزاوار است حتی الامکان کسانی تولیت مساجد را به عهده گیرند که از اوصاف و ویژگیهایی که در این آیات مورد تأکید قرار گرفته است، برخوردار باشند. در آیات مورد نظر آمده است: «مشرکان حق ندارند مساجد خدا را آباد کنند در حالى که به کفر خویش گواهى مىدهند! آنها اعمالشان نابود (و بىارزش) شده و در آتش (دوزخ)، جاودانه خواهند ماند!»؛ «مساجد خدا را تنها کسى آباد مىکنند که ایمان به خدا و روز قیامت آورده و نماز را برپا دارد و زکات را بپردازد و جز از خدا نترسد. امید است چنین گروهى از هدایت یافتگان باشند».
به نظر می رسد با وجود آنکه در آیات فوق لفظ عمارت «ان یعمروا» و «یعمر» استعمال شده، ولی این آیات، پیش از آنکه ناظر به مسئله بنا و تعمیر ظاهری ساختمان مسجد باشد، در واقع شرایط و ویژگی متولیان و گردانندگان مسجد الحرام و سایر مسلمین می باشد.[۴۹]
بنابراین شایسته است مسلمانان با آگاهی و هوشیاری، به جای اشخاص نالایق که احیانا با اغراض فاسد در سنگر مقدس مسجد نفوذ می کنند، افراد متعهد و خداجو را که دارای صفاتی هستند که قرآن کریم برشمرده است، به عنوان متولیان و هیئت امنای مساجد قرار دهند.