گرایش به جنس مخالف از لحاظ عاطفی و جنسی
پاسخ
در مورد نکات مطرح شده در سؤال، مناسب است به چند مطلب توجه نمود: 1- گرایش به جنس مخالف چه به لحاظ عاطفی و چه به لحاظ های دیگر، یک امر طبیعی و قهری است و نیازی است که خداوند مهربان جهت اهداف و حکمت های خلقت در باطن و سریره انسان و دیگر موجودات به ودیعت گذاشته است و تردیدی نیست که با فراهم نبودن ارتباط با جنس مخالف احساس تنهایی و عوارض ناشی از آن دامنگیر آدمی خواهد شد ولی، حقیقت آن است که تنها راه غلبه بر احساس تنهایی و مشعوف بودن در زندگی، ارتباط با جنس مخالف نیست بلکه اموری فراتر از آن مانند اخلاق و معنویت و اعتقاد و ایمان به مبدأ هستی و حضرت حق، می تواند این خلأ را جبران نماید. اشتغال به امور معنوی و علم و ایمان که منشأ عشق به حق هستند، جبران کننده تمام کاستی های دیگر می باشند. مؤید این نکته آن است که افراد فراوانی حتی با ازدواج و برخورداری از همسر باز احساس تنهایی و حتی پوچی و بی معنایی می کنند و این خلأ بزرگی است که برای بشر قرن امروز که دچار دوری از معنویت و اخلاق و خدا گشته است هر روز نمایان تر و جدی تر می شود. به هر تقدیر نمی توان نقش امور طبیعی (مثل برخورداری از جنس مخالف) و امور معنوی (مثل ایمان و عشق به مبدأ هستی و خداوند) را نادیده گرفت و باید این دو امر را توأمان مد نظر داشت. 2- در دین مبین اسلام هر گونه ارتباط با جنس مخالف جز در سایه ازدواج (چه دائم و چه موقت) جایز شمرده نشده است و باید برای رهایی از مشکلات عاطفی و جنسی تنها در این چارچوب اندیشید. البته برای احساسات جنسی عواملی (کاهنده یا افزاینده) هست که آثار جدی در کم و زیاد بودن این عواطف دارند، از جمله عواطف افزاینده می توان به مطالعه مطالب و رمان های عشقی، فیلم ها، اصوات و موسیقی های شهوت انگیز، زودتر از وقت نیاز به رختخواب رفتن، خلوت های طولانی، شرکت در مجالس ویژه، غذاهای پرانرژی و تحریک کننده و.. اشاره کرد. 3- برای مقابله با طغیان بیش از حد این غرایز و احساسات جنسی که اموری طبیعی هم هستند، می توان از عوامل کاهنده مانند انس با معنویات و ادعیه، مطالعه های مفید و عبرت آموز، سرگرمی های مثبت، ورزش کردن و مشاوره مثبت با دوستان صالح و وارد به مسائل، کار و اشتغال، به موقع خوابیدن، کم کردن خلوت ها و.... استفاده کرد. البته توسل به اولیاء خداوند و دعا و راز و نیاز با حضرت حق را فراموش نکنید که او حل کننده مشکلات است. |
محرمیت و عدم محرمیت دختر و پسر با خواندن چند کلمه ی عربی
پاسخ
در پاسخ به شما لازم می دانیم چند نکته را در این خصوص یادآور شویم و آن این است که: اولا در اینکه عقد بین دختر و پسر حتما باید عربی باشد نظر فقها مختلف است اما بنابر احتیاط عربی خوانده می شود. مثلا در توضیح المسائل بنابر نظر حضرت آیت الله بهجت آمده است که: بنا بر أظهر، ترجمه صیغه عقد به فارسی یا زبان دیگر با وجود قدرت بر عربی کافی است، و احتیاط مستحبّ عربی بودن صیغه است، و برای کسی که آشنا به معنای عربی صیغه نیست و فقط میداند که صیغه عقد، به این لفظ جاری میشود، احتیاط مستحبّ این است که هم صیغه عربی و هم ترجمهاش را بخواند، و اکتفا کردن او به عربی خالی از تأمل نیست، و اگر نمیتوانند صیغه عربی را بخوانند و یا وکیل بگیرند، قطعاً ترجمه کافی است[i]. و نیز در رسائل و مسائل نراقی پرسش شده است که: صیغه عقد نکاح را به زبان فارسی یا ترکی واقع میتوان ساخت یا نه؟ |
جامعه شناسی سن (1) / استفن مور/ مترجم: رضا رمضانی نرگسی
سالخوردگی، فرایندی طبیعی است که برای همه روی می دهد و آن را در تغییرات فیزیکی که اتفاق می افتد می توان دید.به عقیده جامعه شناسان، مساله سن از این واقعیت ناشی می شود که با افراد مطابق سنشان به گونه ای دیگر رفتار می کنیم، و در ارتباط با آنچه که باید انجام دهند، انتظارات بسیار متفاوتی داریم.جست و خیز یک مرد چهل ساله در یک بعدازظهر در خیابانی پر رفت و آمد می بایست منظره خنده داری باشد.به او گفته می شود مطابق سن و سالش رفتار کند، و تماشاگران فکر می کنند که او مست و یا دیوانه است.ولی اگر یک پسر بچه 4 ساله در طول همان خیابان بالا و پایین بپرد، چطور؟ ممکن است هیچ اظهار نظری در مورد وی وجود نداشته باشد.پس سن علاوه بر عنصر زیستی، دارای عنصری اجتماعی هم هست.تقسیمات عمده سن عبارتند از: 1.کودکی; 2.جوانی; 3.بزرگسالی; 4.پیری
آیت الله العظمی مکارم شیرازی از مراجع تقلید کاهش جمعیت را به عنوان یک فاجعه بزرگ اجتماعی معرفی می کنند و مسائلی مانند بی مسئولیتی اجتماعی، انتحار و خود کشی را از آثار از آثار شوم این فاجعه عظیم بر می شمارند. با توجه به سفارشات رهبر معظم انقلاب در این موضوع و توجه ایشان به این مهم، نگاهی به سخنان این مرجع تقلید عالم تشیع می نماییم.
کاهش ازدواج، و عدم تمایل جوانان به زندگی زناشویی و روی آوردن به زندگی غیر طبیعی تجرّد، و یا صحیح تر چیزی که اصلًا نمی توان نام آن را زندگی گذارد، فاجعه بزرگی است برای جهان انسانیت که همراه دیگر آثار منفی زندگی ماشینی، دامنگیر انسان قرن ما شده است.
کاهش ازدواج تنها از این نظر فاجعه آور نیست که به انقراض یا کمبود نسل، می گراید، تا گفته شود فعلًا- و شاید تا چندین سال دیگر- فکر ما از این جهت آسوده است، زیرا جهان انسانیت با کمبود نفرات روبه رو نیست، بلکه شاید ازدیاد جمعیت در حال حاضر مایه نگرانی باشد.(البتّه در کشورهای غیر صنعتی، و نه صنعتی که جمعیت کاملًا در آنها کنترل شده است!)
عیب این موضوع بیشتر از این نظر است که افراد مجرّد در واقع از نظر احساس مسئولیت اجتماعی بسیار عقب هستند، آنها تقریباً به هیچ جامعه ای تعلّق ندارند و به افرادی می مانند که در یک فضای بیکران در حالت بی وزنی در میان کرات سرگردان باشند!
آنها ممکن است با کمترین چیزی پیوند خود را از آب و خاک خود بریده، فوراً به نقطه دیگری پرواز کنند، و یا در صورت ناراحتی با زندگی وداع گویند و از آن چشم بپوشند. آمار انتحار و خودکشی ها به خوبی این واقعیت را روشن می سازد زیرا طبق این آمار (خودکشی) در میان افراد مجرّد به درجات از افراد متأهّل بیشتر است.
فرار مغزها بیشتر در میان افراد مجرّد که هنوز پیوند زندگی زناشویی با اجتماع کشور خود برقرار نساخته اند دیده می شود.
از مهمترین عوامل سقوط و انحطاط انسان گناه و معصیت است.
امام صادق علیه السلام فرمودند: «ان العمل السییء اسرع فی صاحبه من السکین فی اللحم: عمل بد، اثرش سریع تر است در انسان از کارد در گوشت.»[1]
نقش گناه و نافرمانی را در انسان، می توان به نقش اعتیاد به مواد مخدر تشبیه نمود. همان طوری که انسان به صورت طبیعی اعتیاد به مواد مخدر ندارد و حتی آن را بد می داند، از گناه و معصیت هم تنفر دارد.
همان طوری که اعتیاد چیزی است که از خانواده و دوستان بد و محیط فاسد بر انسان تحمیل می شود، گناه نیز بر انسان تحمیل می شود.
حضرت علی علیه السلام فرمودند: «الحرص و الکبر و الحسد دواع الی التقحم فی الذنوب: حرص و تکبر و حسد، سه عامل آلودگی به گناه است.»[2]
همان طوری که اعتیاد پناهگاه موقتی است برای شخص معتاد، گناه نیز می تواند زمان کوتاهی برای گناهکار پناهگاه و کارگشا باشد، مثل دروغ گفتن مجرم برای فرار از مجازات.
نقطه آغاز در اعتیاد، گاهی از یک تعارف ساده به کشیدن سیگار آغاز می شود و تدریجا شخص معتاد می شود؛ در گناهان نیز انسان تدریجا آلوده می شود.