محرمیت و عدم محرمیت دختر و پسر با خواندن چند کلمه ی عربی/ حوزه

محرمیت و عدم محرمیت دختر و پسر با خواندن چند کلمه ی عربی

منبع : پایگاه حوزه، شماره 14611 
کلید واژه ها :

پرسش

خطبه عقد بین دختر و پسر چیست؟ مگر این چند کلمه عربی چیست که با وجود او دختر و پسر محرم یکدیگر و بدون او نامحرم هستند که اگر دختر و پسری هر 2نیاز جنسی به یکدیگر داشتند و رضایت کامل بین 2طرف موجود بود با بودن این خطبه منع قانونی نداشته ولی بدون آن زنا محسوب و حد زنا که سنگسار است بریده می شود مگر نه اینکه رضایت طرفین دال بر این ارتباط است؟

پاسخ

در پاسخ به شما لازم می دانیم چند نکته را در این خصوص یادآور شویم و آن این است که: اولا در اینکه عقد بین دختر و پسر حتما باید عربی باشد نظر فقها مختلف است اما بنابر احتیاط عربی خوانده می شود. مثلا در توضیح المسائل بنابر نظر حضرت آیت الله بهجت آمده است که: بنا بر أظهر، ترجمه صیغه عقد به فارسی یا زبان دیگر با وجود قدرت بر عربی کافی است، و احتیاط مستحبّ عربی بودن صیغه است، و برای کسی که آشنا به معنای عربی صیغه نیست و فقط می‏داند که صیغه عقد، به این لفظ جاری می‏شود، احتیاط مستحبّ این است که هم صیغه عربی و هم ترجمه‏اش را بخواند، و اکتفا کردن او به عربی خالی از تأمل نیست، و اگر نمی‏توانند صیغه عربی را بخوانند و یا وکیل بگیرند، قطعاً ترجمه کافی است[i]. و نیز در رسائل و مسائل نراقی پرسش شده است که: صیغه عقد نکاح را به زبان فارسی یا ترکی واقع می‏توان ساخت یا نه؟

در جواب فرموده اند بلی می‏توان، و احوط در صورت قدرت بر عربیّت اگر چه به توکیل باشد عدم اکتفا به غیر عربی است.[ii]

ثانیا عقد به معنای گره زدن و بستن چیزی است‏ به چیز دیگر، قرآن کریم همانطور که از ظاهر جمله:"اوفوا بالعقود"[iii] پیداست دستور اکید داده بر وفا کردن به عقود، و ظاهر این دستور عمومی است، که شامل همه ‏مصادیق می‏شود، و هر چیزی که در عرف عقد و پیمان شمرده شود و تناسبی با وفا داشته باشد را در بر می‏گیرد، مثل عقد نکاح که عبارت است از ایجاد رابطه زناشوئی بین زن و مردی به نحوی که آن ‏مرد بتواند از آن زن تمتع ببرد و عمل زناشوئی با او انجام دهد و آن زن دیگر نتواند چنین ‏رابطه‏ای با غیر آن مرد برقرار نموده، مردی دیگر را بر ناموس خود تسلط دهد، پس با عقد نکاح، نوعی مسوولیت و حق و حقوق برای طرفین ایجاد می شود.

ثالثا عقد ازدواج راهی است که همه عقلا و هر دینی آن را پذیرفته اند و به آن عمل می نمایند

مساله مهمتر این است که ما باید تابع دستورات خداوند باشیم یعنی آنچه که مورد تایید خداوند است بر ما حلال و آنچه بر خلاف دستور خداوند باشد بر ما حرام است و خواندن عقد جزء دستورات خداوند است پس حلال است ولی بدون آن حکم شیطان است و زنا محسوب می شود و برای جلوگیری از فساد و بی بند و باری، طبق موازین شرعی، قانون، شخص خاطی را مجازات می نماید. اگر بنا باشد که هر کس به دیگری علاقه و یا نیاز جنسی پیدا کرد طبق میلشان به عمل جنسی روی آورند نظام خانواده از هم پاشیده و جامعه ای پر از رذائل اخلاقی خواهیم داشت و هیچ کس تعهدی نسبت به کاری که می کند نخواهد داشت و هرج و مرج همه جا را در بر می گیرد و زندگی انسانها مانند حیوانات می شود و خداوند نمی خواهد که انسان اینگونه باشد در حالی که خواندن عقد و طبق موازین شرعی رفتار کردن نوعی مسوولیت و تعهد طرفینی می آورد و هر شخص ملزم به رعایت آن خواهد بود. و دیگر اینکه کسی که نیاز جنسی دارد برای رفع نیازش می تواند ازدواج کند و خوب است که کسانی را دعوت کنند تا شاهد بر این ازدواج باشند و این امر را علنی نمایند همانگونه که در کتاب پیام پیامبر آمده است که: حتی اگر با یک گوسفند هم باشد، جشن عروسی برگزار کن[iv].‏ و نیز در حدیثی دیگر آمده است: سور عروسی سنت است‏[v]. این چنین فردی با این کار خیالی آسوده دارد چون به دستور دین، عمل و نیاز جنسی خود را برطرف می نمایند اما کسانی که راهی غیر از این را بر می گزینند آرامش خیال ندارند و عملشان فحشا می باشد و فحشا از دستورات شیطان است چنان که خداوند می فرماید: یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لا تَتَّبِعُوا خُطُواتِ الشَّیْطانِ وَ مَنْ یَتَّبِعْ خُطُواتِ الشَّیْطانِ فَإِنَّهُ یَأْمُرُ بِالْفَحْشاءِ وَ الْمُنْکَرِ[vi]: ای کسانی که ایمان آورده‏اید، از گامهای شیطان پیروی نکنید، هر کسی پیرو شیطان شود، (گمراهش می‏سازد، زیرا) او به فحشا و منکر فرمان می‏دهد.

در پایان عرض می کنیم که تنها رضایت طرفین دلیل بر حلال شدن این عمل نمی باشد. و رضایت خداوند شرط است زیرا آنچه که مورد رضایت پروردگار باشد قطعا خیر بنده اش در آن می باشد و آنچه بر خلاف رضایت اوست یقینا زیانی بزرگ در بر دارد و خداوند به هر چه امر یا نهی می فرماید از روی دلیل و حکمت می باشد. موفق باشید.

حرمت زنا

---

[i] . توضیح المسائل (المحشی للإمام الخمینی)، ج‏2، ص: 455

[ii] . رسائل و مسائل (للنراقی)، ج‏2، ص: 38 سوال 16

[iii] . سوره مائده آیه 1

[iv] .پیام پیامبر، ترجمه‏فارسی، ص: 757 شماره 370

[v] . تحف العقول-ترجمه جنتی، متن، ص: 711 شماره 5

[vi] . سوره مبارکه نور آیه 21