1. قال الامام الصادق - علیه السلام - : مَنْ مَشی
اِلَی الْمَسْجِدِ، لَمْ یَضَعْ رِجْلَهُ عَلی رَطْبٍ وَ لا یابِسٍ اِلاّ سَبَّحَتْ
لَهُ الْاَرْضُ.
«بحار
الانوار، ج 84، ص 13»
امام صادق - علیه السلام - فرمود: هر کس به طرف مسجد
برود، پایش را بر هیچ تر و خشکی نمی گذارد، مگر اینکه زمین برای او تسبیح می گوید.
قال الامام الصادق - علیه
السلام - : اِذا دَخَلْتَ الْمَسْجِدَ فَاحْمَدِ اللهَ وَ اثْنِ عَلَیْهِ وَ صَلِّ
عَلَی النَّبِیِّ - صلی الله علیه و آله –
«وسائل الشیعه، ج 3، ص
516»
امام صادق - علیه السلام - فرمود: هر گاه داخل مسجد شدی، حمد و سپاس
خدای را بگو و بر پیامبر - صلی الله علیه و آله - درود بفرست.
قال الامام الصادق - علیه
السلام - : مَنْ اَقامَ فی مَسْجِدٍ بَعْدَ صَلاتِهِ انْتِظاراً لِلصَّلاةِ، فَهُوَ
ضَیْفُ اللهِ و حَقٌّ عَلَی اللهِ اَنْ یُکْرِمَ ضَیْفَهُ.
«بحار الانوار، ج
84، ص 3»
امام صادق - علیه السلام - فرمود: هر کس در مسجد پس از نمازش، در
انتظار نماز دیگر بماند، میهمان خداست و برخداست که میهمانش را گرامی
دارد.
قال الامام الصادق - علیه
السلام - : ثَلاثَةٌ یَشْکُونَ اِلَی اللهِ عزَّ و جَلَّ: مَسْجِدٌ خَرابٌ لا
یُصلّی فیهِ اَهْلُهُ وَ عالِمٌ بَیْنَ جُهّالٍ، وَ مُصْحَفٌ مُعَلَّقٌ قَدْ وَقَعَ
عَلَیْهِ الْغُبارُ لا یُقْرَأُ فیه.
«وسائل الشیعه، ج 3، ص
484»
امام صادق - علیه السلام - فرمود: سه چیز به خدا شکایت می کنند: مسجد
خرابی که اهلش در آن نماز نخوانند، دانشمندی که بین نادانان است، قرآن رها شده که
غبار بر آن نشسته و خوانده نمی شود.
قال الامام الصادق - علیه
السلام - : اِنَّما اُمِرَ لِتَعْظیمِ الْمَساجِدِ لِأنَّها بُیُوتُ اللهِ فِی
الْارْضِ.
«وسائل الشیعه، ج 3، ص 556»
امام صادق - علیه السلام -
فرمود: امر به تعظیم مساجد به خاطر این است که مساجد خانه های خدا در روی زمین
است.
قال الامام الصادق - علیه
السلام - : مَنْ بَنی مَسْجِداً بَنَی اللهُ لَهُ بَیْتاً فیِ
الْجَنَّةِ.
«وسائل الشیعه، ج 3، ص 485»
امام صادق - علیه السلام - فرمود: هر کس
مسجدی بسازد، خداوند خانه ای در بهشت بهشت برای او می سازد.