بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیم
یا أَیُّهَا الْإِنْسانُ إِنَّکَ کادِحٌ إِلى رَبِّکَ کَدْحاً فَمُلاقیهِ (الانشقاق 6)
اى انسان! تو با تلاش و رنج بسوى پروردگارت مىروى و او را ملاقات خواهى کرد!
یا أَیُّهَا الْإِنْسانُ إِنَّکَ کادِحٌ إِلى رَبِّکَ کَدْحاً فَمُلاقیهِ (الانشقاق 6)
اى انسان! تو با تلاش و رنج بسوى پروردگارت مىروى و او را ملاقات خواهى کرد!
********************
کدح بمعنی تلاشگری ، رنج و زحمت درمعنای آن گره خورده است .
خداوند تبارک وتعالی دراین آیه میفرمایند ای انسان تو با رنج به سوی من میآئی .
چند نکته :
اولاً: دنیائی که ما درآن زندگی میکنیم به آن معنائی که بعضی ها تصور میکنند ، راحت نیست یعنی بی خیالی ، این را باور داشته باشیم که دنیا داری توام با گرفتاری و سردرگمی هاست پس دنبال دنیای بی مشکل نباشیم دنبال این باشم که مشکلات را شرین کنیم .
آدم عاقل دنبال این است که رنجها و زحمتها را برای خودش لذتبخش کند .مثال .: درس خواندن راحت نیست تفقه دردین راحت نیست قرائت قرآن راحت نیست خواندن توضح المسائل مرجع راحت نیست چه کنیم که تمام این سختیها ، مثل دیدن یک برنامه جذاب تلوزیونی ویک سریال مملو از انحرافات اعتقادی واخلاقی برای ما لذت بخش وشیرین باشد چه کنیم .!!!؟؟؟؟
جواب . اول هدف داشته باشیم ثانیا عاشق باشیم .
اگر این دو اصل را پیاده کنیم درمسیروصول به معشوق و اهداف از پیش تعیین شده رنجها لذت بخش میشود .
روزی که احساس می کینم خیلی راحت بودیم واقعا بترسیم چون یقینا آن روز را به غفلت گذراندیم باید روز بعد دو برابر جبران کنیم آیا واقعا ما اینگونه هستیم .
هر روزی که احساس کردیم دردی نداریم باید منتظر باشیم فردا این زندگی از ما انتقام خواهد گرفت.
درنتیجه استدراجی ها مرخصند غفلت زده ها مرخصند .
استدراج یعنی چه ؟ واستدراجی ها چه کسانی هستند
استدراج آن است که بنده با آنکه نعمتهاى حق تعالى را دریافت مىکند شاکر نعمتهاى وى نباشد و متوغل در معاصى باشد و با آنکه شاکر نیست خداى تعالى بر نعمتهاى وى بیافزاید و بر اثر افزایش نعمتها وى در لذات دنیوى فروتر مىرود و از حق سبحان دورتر مىشود.
امام حسین «ع»می فرمایند : ... استدراج از خداى سبحان نسبت به بنده آن است که به او نعمت فراوان دهد، و توفیق شکر را (به دلیل غفلت و قدرناشناسى و ناگزارى) از او بگیرد.
الحیاة با ترجمه احمد آرام، ج3، ص: 414
مثال .: دانش آموزی که معلم به او توجه دارد وقتی فکر میکند معلم او را نمی بیندشروع میکند به بازی گوشی ، ما فکر میکنیم که اعمال ورفتار ما از دید خداوند پنهان است که اینگونه زندگی میکنیم. تو خود بخوان حدیث مفصل از این مجمل.
دوماً: رفتن ما به سمت معاد حتمی است واجباری ، اما اعمال ما انتخابی است لقاء پروردگار حاصل میشود برای عده ای مهر وبرای عده ای قهر است .( روش فعلی زندگی را، ما انتخاب کردیم، تحمیلی از ناحیه خداوند نیست، این اعمال ورفتار ماست که مشیت و اراده الهی را شکل میدهد .)
در عصر ظهور راحتی مادی یعنی از لحاظ معیشت ، فاصله طبقاتی به حداقل میرسد از این گونه رنجها فارق شده وهمه زمان را صرف امور معنوی میکنیم مرگ و میر و آسیب است اما به حالت طبیعی خود نه مثل الان که طرف پشت چراغ قرمز پشت فرمان اتومبیل سکته میکند ومی میرد آسیب و غم درحداقل خودش است چون بهشت است که هیچ غم وغصه ای درآنجا وجود ندارد .
خداوند تبارک وتعالی دراین آیه میفرمایند ای انسان تو با رنج به سوی من میآئی .
چند نکته :
اولاً: دنیائی که ما درآن زندگی میکنیم به آن معنائی که بعضی ها تصور میکنند ، راحت نیست یعنی بی خیالی ، این را باور داشته باشیم که دنیا داری توام با گرفتاری و سردرگمی هاست پس دنبال دنیای بی مشکل نباشیم دنبال این باشم که مشکلات را شرین کنیم .
آدم عاقل دنبال این است که رنجها و زحمتها را برای خودش لذتبخش کند .مثال .: درس خواندن راحت نیست تفقه دردین راحت نیست قرائت قرآن راحت نیست خواندن توضح المسائل مرجع راحت نیست چه کنیم که تمام این سختیها ، مثل دیدن یک برنامه جذاب تلوزیونی ویک سریال مملو از انحرافات اعتقادی واخلاقی برای ما لذت بخش وشیرین باشد چه کنیم .!!!؟؟؟؟
جواب . اول هدف داشته باشیم ثانیا عاشق باشیم .
اگر این دو اصل را پیاده کنیم درمسیروصول به معشوق و اهداف از پیش تعیین شده رنجها لذت بخش میشود .
روزی که احساس می کینم خیلی راحت بودیم واقعا بترسیم چون یقینا آن روز را به غفلت گذراندیم باید روز بعد دو برابر جبران کنیم آیا واقعا ما اینگونه هستیم .
هر روزی که احساس کردیم دردی نداریم باید منتظر باشیم فردا این زندگی از ما انتقام خواهد گرفت.
درنتیجه استدراجی ها مرخصند غفلت زده ها مرخصند .
استدراج یعنی چه ؟ واستدراجی ها چه کسانی هستند
استدراج آن است که بنده با آنکه نعمتهاى حق تعالى را دریافت مىکند شاکر نعمتهاى وى نباشد و متوغل در معاصى باشد و با آنکه شاکر نیست خداى تعالى بر نعمتهاى وى بیافزاید و بر اثر افزایش نعمتها وى در لذات دنیوى فروتر مىرود و از حق سبحان دورتر مىشود.
امام حسین «ع»می فرمایند : ... استدراج از خداى سبحان نسبت به بنده آن است که به او نعمت فراوان دهد، و توفیق شکر را (به دلیل غفلت و قدرناشناسى و ناگزارى) از او بگیرد.
الحیاة با ترجمه احمد آرام، ج3، ص: 414
مثال .: دانش آموزی که معلم به او توجه دارد وقتی فکر میکند معلم او را نمی بیندشروع میکند به بازی گوشی ، ما فکر میکنیم که اعمال ورفتار ما از دید خداوند پنهان است که اینگونه زندگی میکنیم. تو خود بخوان حدیث مفصل از این مجمل.
دوماً: رفتن ما به سمت معاد حتمی است واجباری ، اما اعمال ما انتخابی است لقاء پروردگار حاصل میشود برای عده ای مهر وبرای عده ای قهر است .( روش فعلی زندگی را، ما انتخاب کردیم، تحمیلی از ناحیه خداوند نیست، این اعمال ورفتار ماست که مشیت و اراده الهی را شکل میدهد .)
در عصر ظهور راحتی مادی یعنی از لحاظ معیشت ، فاصله طبقاتی به حداقل میرسد از این گونه رنجها فارق شده وهمه زمان را صرف امور معنوی میکنیم مرگ و میر و آسیب است اما به حالت طبیعی خود نه مثل الان که طرف پشت چراغ قرمز پشت فرمان اتومبیل سکته میکند ومی میرد آسیب و غم درحداقل خودش است چون بهشت است که هیچ غم وغصه ای درآنجا وجود ندارد .
